यावर्षी तरी...(कविता)


भरून येईल ना आभाळ
तेव्हा मला आठवण्याचा प्रयत्न कर
मनात नसलं तरीसुद्धा 
माझ्यासाठी पावसामध्ये हात धर


हातावरच्या इवल्याशा तळ्यात
पावसाचे थेंब दोन थेंब साठव
मनाची इच्छा नसली तरीसुद्धा
आपला एकत्र पाऊस आठव

हातात हात घालून, आपण
सोबत मनामध्ये साठवलेला पाऊस
नव्याने पुन्हा जागा कर
दोघांनी एकाच कपात पिलेला चहा आठव
तो आठवला की एकटीनेच मग
चहा पिण्याचा प्रयत्न कर

तेव्हा भरून आलेल्या आभाळासोबत
तुझे डोळेही भरून येतील
मग भरून आलेल्या डोळ्यातील अश्रू
हाताने पूसण्याचा प्रयत्न तू करशील

नकोस करू, पावसाच्या थेंबासोबत
अश्रूही सहज वाहून जातील
वाहूदे त्यांना पावसोबत
मनसोक्त रडून घे, पावसाबरोबर
वाटलंच तुझ्या मनाला, तर
मन दाटून आल्यानंतरही
मला विसरण्याचा प्रयत्न कर

जमणार नाही तुला हे सारं
मला अजूनही जमलेलं नाही
ढग दाटून आल्यावर तूझी
आठवण मनातून जात नाही

याही वर्षी पून्हा पाऊस येईल
तुझ्या आठवणी नव्याने जाग्या होतील
सभोवतालचा पाऊस मग
डोळ्यातही अश्रू दाटून येतील

अश्रूभरल्या डोळ्यांनी तरी मग
मनाच्या कोपऱ्यात हरवलेला
नंबर आठवून एखादा
काॅल करण्याचा प्रयत्न कर
यावर्षी तरी आभाळ दाटून आलं की
मला आठवण्याचा प्रयत्न कर...
यावर्षी तरी आभाळ दाटून आलं की
मला आठवण्याचा प्रयत्न कर...

- प्रविण रघुनाथ काळे

2 Comments

  1. छान,एकदम गारवा आठवला...

    मन थेंबाचे, मन गारांचे...

    ReplyDelete